Translate

sobota, 20 sierpnia 2022

Paweł Soroka  urodził się 3 września 1953 roku w pierwszej Stolicy Polski – w Gnieźnie. W 1972 roku jako prymus ukończył II Liceum Ogólnokształcące nr 15 w Gnieźnie i w tym samym roku został przyjęty bez egzaminu na nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1976 roku z wyróżnieniem ukończył ten kierunek na Uniwersytecie Warszawskim - specjalność stosunki międzynarodowe. W tym samym roku został przyjęty na studia doktoranckie na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów doktoranckich uczęszczał na seminarium doktorskie w Instytucie Stosunków Międzynarodowych UW prowadzone przez prof. dr hab. Józefa Kukułkę. W dniu 10 lipca 1985 roku na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW Paweł Soroka obronił pracę doktorską na temat: „Teorie podejmowania decyzji w amerykańskiej nauce o stosunkach międzynarodowych”. Praca ta została opublikowana  w 1987 roku przez Uniwersytet Warszawski.

W latach 1975-1980 działał w studenckim ruchu literackim pod patronatem SZSP/ZSP, m.in. był przewodniczącym Studenckiego Centrum Literackiego „Gremium”. W latach 1980-1992  poświęcił się niemal wyłącznie sprawom kultury, animując ruch kulturalny w środowiskach studenckich i robotniczych. Organizował w całym kraju samodzielne, posiadające osobowość prawną, ogniwa terenowe i zakładowe Robotniczych Stowarzyszeń Twórców Kultury. Powstały one niemal we wszystkich ówczesnych województwach. W 1981 roku został powołany na stanowisko zastępcy redaktora naczelnego ogólnopolskiego dwutygodnika „Twórczość Robotników”, którego był współtwórcą. W latach 1984-1990 był członkiem Narodowej Rady Kultury. Wspierał także działalność Wojskowych Kół Literackich. W II połowie lat osiemdziesiątych był stałym współpracownikiem „Nike”- miesięcznika społeczno-literackiego „Żołnierza Polskiego”. Również w II połowie lat osiemdziesiątych w ruchu Robotniczych Stowarzyszeń Twórców Kultury – obok twórczości artystycznej - wyłonił się nurt promujący kulturę pracy i upodmiotowienie pracowników. Wśród twórców tego ruchu narodziła się idea tworzenia grup partnerskich - samorządnych  samodzielnych brygad, będących przejawem demokracji przemysłowej. Paweł Soroka zaangażował się w animowanie oddolnego ruchu grup partnerskich w niektórych przedsiębiorstwach przemysłowych i publikował opracowania i artykuły poświęcone tym zagadnieniom.

Po rozpoczęciu w naszym kraju transformacji systemowej, przy redakcji czasopisma „Własnym Głosem” (od 1990 roku kontynuującego działalność pisma „Twórczość Robotników” por.  www.wlasnymglosem.pl), którego do dziś Paweł Soroka  jest społecznym redaktorem naczelnym, w 1990 roku powstał Klub Menedżerów i Pracowników na Rzecz Przekształceń Własnościowych ( Paweł Soroka był jego sekretarzem). Jedną z form działalności Klubu było organizowanie konferencji poświęconych przekształceniom własnościowym i polityce przemysłowej. Dwie z tych konferencji zostały zorganizowane w polskich zakładach zbrojeniowych i lotniczych – w WSK „PZL – Świdnik” i Warszawskich Zakładach Radiowych „RAWAR”, a trzecia – na Politechnice Warszawskiej. Na konferencji w RAWARZE, która odbyła się 27 maja 1992 roku, jej uczestnicy przyjęli uchwałę o powołaniu Polskiego Lobby Przemysłowego. W dniu 13 marca 1993 roku w Warszawskiej Szkole Zarządzania – Szkole Wyższej odbyło się  zebranie założycielskie Lobby, w trakcie którego Paweł Soroka wybrany został koordynatorem PLP. Funkcję tę sprawuje do dnia dzisiejszego. Polskie Lobby Przemysłowe im. Eugeniusza Kwiatkowskiego ( www.plp.info.pl) jest organizacją nie związaną z żadną opcją polityczną - opartą na pracy społecznej - o charakterze opiniotwórczym i opiniodawczym, artykułującą interesy i wyrażającą problemy strategicznych branż i dziedzin polskiej gospodarki. W jego pracach uczestniczą eksperci i prezesi niektórych przedsiębiorstw oraz różne związki zawodowe z wymienionych branż. W ramach PLP, wraz z innymi ekspertami, Paweł Soroka jest  współautorem licznych opinii i stanowisk, a także ekspertyz dotyczących polityki przemysłowej, przekształceń własnościowych i restrukturyzacji strategicznych branż i dziedzin polskiej gospodarki, w tym kompleksu wojskowo-przemysłowego, które przekazywane są najwyższym władzom w Polsce oraz opinii publicznej za pośrednictwem konferencji prasowych i portali internetowych. Są one publikowane od 1994 r. w rocznikach Polskiego Lobby Przemysłowego, których Paweł Soroka jest  współredaktorem.  

W 1991 roku Paweł Soroka zatrudniony został jako starszy specjalista w placówce edukacyjnej – Warszawskiej Szkole Zarządzania Sp. z o.o., która w grudniu 1992 roku przekształciła się w niepubliczną wyższą uczelnię: Warszawską Szkołę Zarządzania – Szkołę Wyższą ( jej założycielem była zasłużona dla Polski organizacja społeczna – Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa ). W uczelni tej w 1993 r. Paweł Soroka zatrudniony został na stanowisku adiunkta.  Po 13 latach wrócił zatem  do pracy w środowisku naukowym.

W latach 1999-2004 w Warszawskiej Szkole Zarządzania – Szkole Wyższej Paweł Soroka piastował stanowisko prodziekana, a ponadto był członkiem jej Senatu. W Uczelni tej do 2017 roku był kierownikiem studiów podyplomowych, a od 3 listopada 2017 do 31 października 2020 r. był jej Dziekanem. Angażował się w prace badawczo-naukowe realizowane przez Warszawską Szkołę Zarządzania – Szkołę Wyższą, m.in. kierował przedsięwzięciem badawczym zleconym przez PFRON pt. ”Koncepcja i założenia systemu monitorowania problemów osób niepełnosprawnych w Polsce – I etap” i był sekretarzem zespołów badawczych realizujących dwa duże przedsięwzięcia badawcze: 1) „Zmiany w zachowaniach polskich firm i przedsiębiorstw w warunkach transformacji ustrojowej” oraz 2)”Koncepcja i założenia metodyczno-organizacyjne niezależnej agencji monitorowania inicjatyw administracyjno-rządowych NAMIAR, związanych z procesem integracji Polski z Unią Europejską”. Ze względu na jego doświadczenia redaktorskie, kierownictwo uczelni powierzyło mu redakcję naukową książek i skryptów wydawanych przez Oficynę Warszawskiej Szkoły Zarządzania – Szkoły Wyższej. Obecnie jest wykładowcą w tej Uczelni.

  Uchwałą Rady Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych  Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 23 kwietnia 2008 roku, Paweł Soroka uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego  nauk humanistycznych  w zakresie nauk o polityce na podstawie oceny ogólnego dorobku naukowego i przedstawionej rozprawy habilitacyjnej „Strategia bezpieczeństwa zewnętrznego  Polski. Proces formułowania”( recenzenci: prof. dr hab. Michał Chorośnicki, prof. dr hab. Roman Kuźniar, prof. dr hab. Stanisław Koziej i prof. dr hab. Andrzej Antoszewski ). W latach 2008 - 2010 był profesorem nadzwyczajnym Wyższej Szkoły Ekonomii i Prawa w Kielcach. Od października 2010 r. Paweł Soroka był  profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, w latach 2016-2019 był kierownikiem Zakładu Bezpieczeństwa Narodowego w Instytucie Polityki Międzynarodowej i Bezpieczeństwa UJK(obecna nazwa: Instytut Stosunków Międzynarodowych i Polityk Publicznych UJK).

15 grudnia 2021 roku - na  wniosek Rady Doskonałości Naukowej - Prezydent RP Andrzej Duda nadał mu tytuł profesora nauk społecznych. 

Od października 2023 Paweł Soroka jest na emeryturze, ale nadal prowadzi wykłady w Warszawskiej Szkole Zarządzania - Szkole Wyższej.

Paweł Soroka prowadził ponadto wykłady dla doktorantów  Międzynarodowego Studium Doktoranckiego Instytutu Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „Orgmasz” w Warszawie oraz dla słuchaczy Studiów Podyplomowych Bezpieczeństwo i Zarządzanie Kryzysowe,  prowadzonych w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorem lub współautorem dziewięciu monografii i ponad  osiemdziesięciu opracowań i artykułów naukowych opublikowanych w czasopismach naukowych i monografiach zbiorowych.

Od 1989 roku Paweł Soroka jest przewodniczącym Rady Krajowej Robotniczych Stowarzyszeń Twórców Kultury ( www.wlasnymglosem.pl ). W 2001 roku przyjęto go w poczet członków Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa.  Paweł Soroka  był także członkiem zarządu Oddziału Warszawskiego TNOiK. W 2003 roku został powołany w skład Krajowej Rady Lotnictwa a w 2012 roku został członkiem Rady Budowy Okrętów jako jeden z jej inicjatorów  Od 2005 roku należy do Towarzystwa Wiedzy Obronnej i był członkiem Zarządu Głównego TWO oraz jest członkiem Polskiego Towarzystwa Geopolitycznego(od 2014 roku), zasiada w jego Radzie Programowej. Jest również członkiem Rady Honorowej dwumiesięcznika „Nowy Obywatel”.

Był jednym z inicjatorów powołania w listopadzie 2003 roku Konwersatorium pn. „O lepszą Polskę”, nie związanego z partiami politycznymi, skupiającego niezależnych ekspertów. Koordynował jego prace, mające na celu opracowanie „Raportu o stanie państwa i sposobach jego naprawy”. Raport został opublikowany w  czerwcu 2005 roku. Paweł Soroka wniósł wkład w opracowanie niektórych jego części i jego ostateczną redakcję.

W latach 2010 - 2011 koordynował prace tegoż Konwersatorium, zmierzające do opracowania raportu na temat globalnego kryzysu finansowo-gospodarczego. Efektem tych prac jest wydany w 2011 r.  „Raport. Przyczyny i konsekwencje globalnego kryzysu finansowo-gospodarczego i jego przejawy w Polsce”( pod redakcją Jerzego Horodeckiego i Pawła Soroki). Druga część tego Raportu ( pod redakcją Krzysztofa Mroczkowskiego i Pawła Soroki) została opublikowana w marcu 2013 roku. W roku 2012 był redaktorem naukowym opracowanego przez Zespół ekspertów Polskiego Lobby Przemysłowego Raportu pt. „Straty w potencjale polskiego przemysłu i jego ułomna transformacja po 1989 roku. Wizja nowoczesnej reindustrializacji Polski” ( opublikowanym w 2012 roku w roczniku Polskiego Lobby Przemysłowego). Kierował zespołem badawczym realizującym pracę badawczą nr 614571 z dziedziny bezpieczeństwa narodowego na temat „Konsolidacja polskiego przemysłu obronnego w warunkach konkurencyjnego europejskiego rynku uzbrojenia”. Była to pierwsza w Polsce praca badawcza poświęcona procesom konsolidacji polskiego przemysłu obronnego i jego zaplecza badawczo- rozwojowego na tle podobnych procesów rozgrywających się w Europie i w świecie, realizowana w latach 2015-2016 na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach i finansowana ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W jej ramach ukazała się monografia zbiorowa pod redakcją naukową P. Soroki i A. Zagórskiej pt. Konsolidacja polskiego przemysłu obronnego w warunkach konkurencyjnego europejskiego rynku uzbrojenia, Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, Kielce 2016, a ponadto w 2016 roku wydany został przez Wydawnictwo UJK Raport końcowy z pracy badawczej „Konsolidacja polskiego przemysłu obronnego w warunkach konkurencyjnego europejskiego rynku uzbrojenia, realizowanej na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego”, Kielce 2016. Raport końcowy zawierał nie tylko pogłębioną diagnozę i analizę procesów konsolidacji przemysłu zbrojeniowych w Polsce i na świecie, lecz także praktyczne rekomendacje. Kierował także zespołem badawczym realizującym w latach 2018-2019 pracę badawczą pt. ,,Zarządzanie kryzysowe w województwie świętokrzyskim - aspekty teoretyczne i praktyczne". Wydziałowa Komisja ds. Nauki, Innowacji i Współpracy z Zagranicą na Wydziale Prawa, Administracji i Zarządzania UJK w dniu 26.04.2017 r. oceniła wnioski złożone na rok 2018 i rekomendowała ten projekt do realizacji jako wyróżniający. Celem tego projektu badawczego było przedstawienie teoretycznych i praktycznych aspektów zarządzania kryzysowego na poziomie województwa jako głównego elementu ogólnopolskiego systemu zarządzania kryzysowego. Problem badawczy ukazany został na przykładzie województwa świętokrzyskiego obejmie także reagowanie kryzysowe na szczeblu powiatów i gmin. Zespół badawczy ukazał funkcjonalną i instytucjonalną stronę zarządzania kryzysowego w województwie świętokrzyskim. W ramach diagnozy przedstawione zostały silne i słabe strony systemu zarządzania kryzysowego w tym województwie. Przedsięwzięcie zostało zakończone w czerwcu 2019 r. napisaniem Raportu końcowego oraz wydaniem przez Dom Wydawniczy ELIPSA monografii zbiorowej pt. ,,Zarządzanie kryzysowe w województwie świętokrzyskim - aspekty teoretyczne i praktyczne", zawierającej wyniki badań.

 

W okresie od marca do listopada 2020 roku Paweł Soroka koordynował prace Konwersatorium "O lepszą Polskę", powołanego z inicjatywy Polskiego Lobby Przemysłowego, zakończone opracowaniem Raportu o globalnym kryzysie finansowo-gospodarczym spowodowanym pandemią koronowirusa. Raport składa się z dwóch części. Pierwsza część zawiera diagnozę globalnego kryzysu finansowo-gospodarczego zdeterminowanego przez pandemię koronawirusa w obszarze gospodarczym, społecznym, politycznym i geopolitycznym, natomiast część druga – jego prognozę w tych obszarach. Inicjatywa opracowania Raportu była obywatelska, nie związana z partiami politycznymi. Warto podkreślić, że Raport powstał na zasadzie woluntariatu – w oparciu o pracę społeczną. Opracowało go 35 niezależnych ekspertów o różnych poglądach, naukowców i praktyków - przedsiębiorców. Fragmenty tego Raportu zamieszczone zostały na stronach internetowych www.raportokryzysie.pl.

Paweł Soroka uprawia również twórczość literacką. Jestem autorem pięciu wydanych tomików poetyckich i dwóch  arkuszy poetyckich. Ponadto jego  wiersze opublikowane zostały w kilkunastu antologiach i almanachach oraz na łamach kilkudziesięciu czasopism. W jego tomikach znalazło się wiele wierszy napisanych w Gnieźnie lub jemu poświęconych.  W 2000 roku został przyjęty do Związku Literatów Polskich. Natomiast w 1991 roku został członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej. Jako dziennikarz jestem autorem kilkuset artykułów i tekstów publicystycznych opublikowanych na łamach różnych gazet i czasopism, zarówno ogólnopolskich jak i lokalnych. W latach 1974-1976 był stałym współpracownikiem działu sportowego „Słowa Powszechnego”, w którym zamieszczał artykuły na temat sportu żużlowego. 

Nagrody:

28 sierpnia 2003 roku Paweł Soroka otrzymał Honorowe Wyróżnienie BŁĘKITNE SKRZYDŁA przyznane przez Krajową Radę Lotnictwa i redakcję Magazynu Lotniczego "Skrzydlata Polska". W 2012 roku został laureatem Nagrody imienia Witolda Hulewicza– za całokształt pracy publicystyczno-literackiej oraz heroiczną obronę polskiego przemysłu. 3 grudnia 2016 r. Kapituła Polskiego Towarzystwa Geopolitycznego przyznała mu naukową Nagrodę im. Oskara Żebrowskiego za wybitne osiągnięcia w badaniach zagadnień bezpieczeństwa narodowego Polski i za zasługi dla przemysłu zbrojeniowego. Natomiast w 2021 roku  w ramach IX edycji ogólnopolskiego konkursu LIDER BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA 2021 przyznano mu pierścień BENE DE PATRIA MERITUS ( DOBRZE ZASŁUŻONY OJCZYŹNIE). W grudniu 2023 roku na wniosek zarządu Światowej Federacji Polskich Kombatantów, nadano mu medal im. gen. Józefa Hallera ustanowiony przez Polskie Drużyny Strzeleckie.

Paweł Soroka ponadto jest autorem kilkudziesięciu prac plastycznych, z których część została reprodukowana w jego tomie poezji pt. „Wyzwalanie wyobraźni. Wiersze najnowsze i wybrane”, wydanym w 2010 roku.

Posiada status osoby pokrzywdzonej, nadany przez Instytut Pamięci Narodowej w dniu 14.09.2005 r.(Zaświadczenie nr 5455/05 ).

Zainteresowaniawojskowośćlotnictwokolejnictwosport żużlowy ( w latach 70-tych opublikował kilkadziesiąt artykułów poświęconych temu sportowi), taniec (w miejscach publicznych - w kilku pałacach wielokrotnie tańczył "Bolero" Ravela zob. link powyżej po prawej, oraz Flamenco, Lambadę i na kanwie tańca Michaela Jacksona) i film. Paweł Soroka odbył m.in. lot myśliwcem ponaddźwiękowym Mig-29UB pilotowanym przez ppłk dypl. ( obecnie gen. brygady ) pil. Stefana Rutkowskiego, oraz motolotnią, rejs na Bałtyku w zanurzeniu okrętem podwodnym ORP Bielik”(podczas którego Paweł Soroka przeszedł w zanurzeniu chrzest morski i nadano mu imię Antares), oddał skok spadochronowy w tandemie z wysokości 4000 metrów, na torze wyścigowym w Ułężu przejechał 4 okrążenia w samochodzie wyścigowym KTM X-BOW z prędkością ponad 200  km/godz, a ponadto ok. ¼ linii kolejowych w Polsce przejechał w lokomotywie towarzysząc maszyniście. Poza tym zwiedził 4 kopalnie, w tym 3 kopalnie węgla kamiennego(dwie w Jastrzębiu Zdroju i kopalnię "Piast" w Bieruniu k. Tych) oraz kopalnię miedzi w Polkowicach k. Lubina. Ponadto pokonał niosąc łuczywo, najdłuższy tunel kolejowy w Polsce o długości 1601 metrów.